Tłumaczenia w kontekście hasła "72-hour" z angielskiego na polski od Reverso Context: Judge gave the D.A. a 72-hour continuance. Tłumaczenie Context Korektor Synonimy Koniugacja Koniugacja Documents Słownik Collaborative Dictionary Gramatyka Expressio Reverso Corporate Osoba zatrzymana przez Policję musi zostać poinformowana o przyczynach i podstawach jej zatrzymania. Jest to podstawowa gwarancja procesowa. Niezbędne jest więc wskazanie przez funkcjonariuszy dokonujących zatrzymania w związku z jakim postępowaniem dana osoba została zatrzymana oraz popełnienie jakiego czynu jej się zatrzymaniaPrzepisy kodeksu postępowania karnego określają, że zatrzymanego należy zwolnić, gdy ustanie przyczyna zatrzymania, a także jeżeli w ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania nie zostanie on przekazany do dyspozycji sądu wraz z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Policja ma również obowiązek zwolnić zatrzymaną osobę, jeżeli takie polecenie wyda sąd lub prokurator. Ponadto ma obowiązek zwolnić zatrzymanego także wtedy, gdy w ciągu 24 godzin od przekazania go do dyspozycji sądu nie doręczono mu postanowienia o zastosowaniu wobec niego tymczasowego jest więc powszechne mniemanie, że zatrzymanym można zostać tylko na 48 godzin, bowiem ten okres jest czasem zatrzymania przeznaczonym wyłącznie dla organów ścigania, które w tym czasie są zobowiązane do wykonania niezbędnych z zatrzymanym czynności, a więc przedstawienia mu zarzutów oraz przesłuchania, ewentualnie sprawdzenia jego linii czasie 48 godzin muszą zostać zebrane dowody, które będą dawały podstawy do wystąpienia przez prokuratora z wnioskiem do sądu o tymczasowego aresztowania zatrzymanego względnie zastosowanie wobec niego innych środków zapobiegawczych np. oddaniu pod dozór praktyce zdarza się, że jeśli do zatrzymania dochodzi w następstwie prowadzonego przez dłuższy okres czasu śledztwa, gdzie zebrano pewną ilość dowodów okres 48 godzin od zatrzymania jest wykorzystany na przeprowadzenie czynności wyłącznie z zatrzymanym, natomiast sprawdzenie jego linii obrony następuje w toku dalszego Postępowanie karneZdarzają sie również sytuacje gdy zatrzymanie danej osoby ma charakter nieprzewidziany, przy czym w wyniku np. złożenia przez nią wyjaśnień zachodzi konieczność sprawdzenia dalszych okoliczności w sprawie. W takiej sytuacji okres 48 godzin od zatrzymania wydaje się być bardzo krótki, tym bardziej w sytuacji gdy zachodzi konieczność wykonania czynności np. w innej części kraju. Angażowane są wówczas znaczne siły policyjne, przy sprawie, która w dalszym biegu prowadzona jest przez jednego funkcjonariusza w początkowym jej okresie pracuje ich znacznie to czynione jest po to aby dochować 48 godzinnego terminu zatrzymania, bowiem zwolnienie zatrzymanego z uwagi na niezebranie dostatecznych dowodów mogłoby doprowadzić do zatarcia śladów zatrzymana, poza prawem do poznania podstaw zatrzymania ma prawo do kontaktu ze swoim adwokatem. Za pośrednictwem funkcjonariuszy Policji wskazany przez zatrzymanego adwokat musi zostać powiadomiony o zatrzymaniu danej osoby. Adwokatowi należy również umożliwić bezpośrednią rozmowę z osoba pamiętać, że osoba zatrzymana nie ma obowiązku udzielania żadnych informacji odnośnie popełnienia przez nią czynu, który stał sie podstawą zatrzymania. W przypadku gdy zatrzymany przedstawi pewne okoliczności jeszcze przed sporządzeniem protokołu jego przesłuchania mogą one zostać wykorzystane przeciwko niemu np. w sytuacji gdy później zmieni linie toku dalszego postępowania można przesłuchać np. funkcjonariuszy Policji, którzy dokonywali zatrzymania na okoliczność słów wypowiadanych przez zatrzymanego w momencie jest podejrzewany o kradzież. W momencie zatrzymania oświadczył, że w czasie kradzieży znajdował się w innym mieście. W toku śledztwa ustalone zostanie bezspornie, że przebywał w miejscu kradzieży, a więc w pierwszej swojej relacji kłamał. Niewątpliwie początkowe kłamstwo będzie wykorzystany przeciwko niemu jako dowód na nieszczerość jego wyjaśnień. Zażalenie na zatrzymaniePoza prawem do kontaktu z adwokatem zatrzymany może także złożyć zażalenie do sądu na zatrzymanie. Może w nim kwestionować zasadność i sposób przeprowadzenia zatrzymania. W przypadku stwierdzenia przez sąd niesłuszności zatrzymania osobie zatrzymanej przysługuje także prawo dochodzenia odszkodowania od Skarbu na zatrzymanie należy złożyć do sądu właściwego terytorialnie dla miejsca gdzie nastąpiło zatrzymanie, bądź dla miejsca gdzie prowadzone jest postępowania (śledztwo lub dochodzenie) można je złożyć również funkcjonariuszowi Policji bądź prokuratorowi, którzy są zobowiązani do jego niezwłocznego przekazania sądowi wraz z aktami serwis: Areszt tymczasowy
Pacjentka powinna przyjmować ten lek co 72 godziny podczas używania cewnika. Ponadto różne leki przeciwzapalne, w celu zmniejszenia miejscowego stanu zapalnego. Podsumowanie. Podczas porodu kluczowe jest odpowiednie dobieranie środków znieczulających i utrzymywanie ich na optymalnym poziomie.
Zatrzymanie na 48 lub 72 godziny. Poznaj swoje września 2020Choć zatrzymanie ma się nijak do ewentualnego późniejszego wyroku i jest w zasadzie początkowym etapem postępowania, jego waga jest ogromna dla późniejszego przebiegu sprawy. Z tej przyczyny warto znać swoje prawa i rozumieć ma na celu pozbawienie wolności, po to aby móc podjąć dalsze działania procesowe, zmierzające do ustalenia dowodów, zarzutów, podjęcia decyzji dotyczącej zastosowania środków zapobiegawczych, bądź zajęcia zatrzymania. Do zatrzymania dojść może z ramienia policji, prokuratora, Straży Granicznej, ABW, CBA, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Krajowej Administracji Skarbowej, Żandarmerii Wojskowej oraz Straży przesłanką prawną, która umożliwia dokonania zatrzymania jest art. 244 § 1 Mówi on, iż „Policja ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo, a zachodzi obawa ucieczki lub ukrycia się tej osoby albo zatarcia śladów przestępstwa bądź też nie można ustalić jej tożsamości albo istnieją przesłanki do przeprowadzenia przeciwko tej osobie postępowania w trybie przyspieszonym”.Przesłanki zatrzymania. Bazową przesłanką uzasadniającą zatrzymanie jest przypuszczenie popełnienia przestępstwa z jednoczesnym zagrożeniem ucieczki lub ukrycia się oraz zatarcia śladów przestępstwa. Szczególne warunki zatrzymania dotyczą również osób, które są podejrzane o popełnienie przestępstwa przemocowego na szkodę osoby, która z podejrzanym mieszka pod jednym dachem. Zatrzymane mogą być również osoby, co do których zachodzi obawa, iż nie stawią się w wyznaczonym terminie na wezwanie lub inne czynności oraz osób, które mogą utrudnić przeprowadzenie postępowania. Zatrzymany może być również świadek (a nawet tłumacz, bądź biegły sądowy), który nie stawił się w wyznaczonym terminie postępowania bez które musi okazać zatrzymujący. Policja nie musi dysponować podczas zatrzymania żadnymi szczególnymi dokumentami (poza legitymacją służbową).Na jaki czas można zatrzymać? Interwencyjny charakter zatrzymania nie może zakładać pozbawienia wolności na czas dłuższy niż 72 godziny łącznie. Przy czym ów czas należy podzielić na dwie części. Pierwsza ma miejsce z chwilą dokonania zatrzymania i nie może przekroczyć 48 godzin. Przed upływem tego czasu policja ma obowiązek przekazać osobę podejrzaną do dyspozycji sądu na podstawie wniosku o tymczasowe aresztowanie, a jeśli nie ma to miejsca – musi nastąpić zwolnienie osoby zatrzymanej. Po otrzymaniu takiego wniosku sąd może go odrzucić – wówczas również następuje zwolnienie osoby zatrzymanej lub przychylić się do wniosku o tymczasowe aresztowanie. Na te czynności sąd ma 24 przymusu bezpośredniego. Stosowane przez osoby uprawnione środki przymusu bezpośredniego muszą być adekwatne. Stosowane mogą być prewencyjnie (zapobiegawczo), w celu uniemożliwienia ucieczki lub w sytuacji, kiedy zatrzymany zachowuje się Policjant, który dokonuje zatrzymania musi sporządzić protokół z wykonanych czynności. Jeden egzemplarz protokołu ma obowiązek przekazać zatrzymanemu. Istotne, aby w protokole zaznaczone były godziny i daty zatrzymania oraz aby widniały w nim dane personalne wszystkich funkcjonariuszy, którzy brali w zatrzymaniu udział. Ważne również, aby w wyraźny i klarowny sposób wyjaśniona była przyczyna zatrzymania wraz z wyjaśnieniem przysługujących zatrzymanemu praw. Opisane muszą być również inne okoliczności – na przykład stan zdrowia zatrzymanego wraz ze szczegółowym opisaniem ewentualnych obrażeń oraz ich przedstawione w protokole dane nie są zgodne ze stanem faktycznym, masz prawo domagać się poprawienia dokumentu. Zatrzymanie w swoim przebiegu jest dla każdego sytuacją niezwykle stresującą. Zatrzymywani bardzo rzadko więc zgłaszają uwagi i zarzuty. Jeśli jednak nie zostaną zgłoszone, brak takiego zgłoszenia sąd uznaje za zatrzymanie prawa zatrzymanego. Zatrzymany musi zostać poinformowany o przyczynie zatrzymania, muszą mu również zostać przedstawione jego prawa:prawo do skorzystania z pomocy prawnej (telefonicznie lub osobiście),prawo do tłumaczenia (jeśli nie rozumie języka polskiego w sposób wystarczający),prawo do wyjaśnień w oświadczeniu lub jego odmowy,prawo do otrzymania pomocy lekarskiej,prawo do otrzymania egzemplarza protokołu z zatrzymania,prawo do poproszenia o poinformowanie innych osób o fakcie dokonania zatrzymania (osobę bliską, rodzinę lub wskazaną osobę trzecią),prawo do złożenia zażalenia,prawo do poinformowania konsula lub placówki dyplomatycznej (obcokrajowcy),prawo do wyjaśnienia przyczyn zatrzymania,prawo do uzyskania informacji o maksymalnym możliwym terminie Przed upływem 7 dni od chwili zatrzymania, zatrzymanemu przysługuje prawo do złożenia pisemnego zażalenia do sądu rejonowego. W treści zażalenia zatrzymany może domagać się sprawdzenia legalności zatrzymania, prawidłowości jego przebiegu oraz zasadności, czyli wypełnienia przesłanek Jeśli zatrzymanie było niesłuszne, zatrzymanemu przysługuje prawo do odszkodowania. W tym celu należy złożyć do właściwego sądu rejonowego wniosek, na mocy którego sąd ma obowiązek zbadać legalność oraz zasadność postępowania.
Dawid B. właściciel sklepów z dopalaczami, nie zamierza dochodzić odszkodowania za zatrzymanie na 72 godziny. - Mój klient nie ma zastrzeżeń co do sposobu zatrzymania. Raczej nie będzie Zatrzymanie na 48 godzin podejrzanego o oszustwo Jak wynika z treści pytania, Pana kuzyn został na razie zatrzymany na 48 godzin, co jeszcze nie oznacza, że prokurator wystąpi do sądu o zastosowanie wobec niego najsurowszego środka zapobiegawczego w postaci tymczasowego aresztowania. Na razie nie jest on jeszcze nawet podejrzany, to znaczy, że nie zostało wydane wobec niego postanowienie o przedstawieniu mu określonego zarzutu. W przeciągu trzech dni od chwili zatrzymania dowie się Pan, jakie kroki podejmie prokurator w tej sprawie, co umożliwi określoną reakcję i podjęcie prób „odzyskania wolności” dla kuzyna, gdyby pozostał w areszcie. Przepis art. 286 § 1 Kodeksu karnego (w skrócie: stanowi, że „kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania (przestępstwo oszustwa – przyp. aut.) podlega karze pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8”. Grożąca Pańskiemu kuzynowi surowa kara może być, niestety, samoistną podstawą tymczasowego aresztowania. Złożenie zażalenia na postanowienie o zatrzymaniu podejrzanego na 48 godzin Z całą pewnością już na obecnym, wstępnym etapie można udać się do wybranego adwokata lub radcy prawnego, specjalizującego się w sprawach karnych, który w razie orzeczenia tymczasowego aresztowania złoży zażalenie na postanowienie o zastosowaniu tego środka zapobiegawczego i będzie służył pomocą prawną w trakcie prowadzonego śledztwa oraz ewentualnego późniejszego procesu. Samo zatrzymanie na 48 godzin również jest czynnością procesową, na którą można wnieść zażalenie (art. 246 § 1 Kodeksu postępowania karnego, w skrócie żądając zbadania jego zasadności, legalności oraz prawidłowości. Jak stanowi przepis art. 244 § 1 „policja ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo (jak wynika z okoliczności przypuszczenie to było uzasadnione – przyp. aut.), a zachodzi obawa ucieczki lub ukrycia się tej osoby albo zatarcia śladów przestępstwa bądź też nie można ustalić jej tożsamości albo istnieją przesłanki do przeprowadzenia przeciwko tej osobie postępowania w trybie przyspieszonym”. „Zatrzymanego należy natychmiast poinformować o przyczynach zatrzymania i przysługujących mu prawach, w tym o prawie do skorzystania z pomocy adwokata, oraz wysłuchać go” (art. 244 § 2 Kuzyn ma prawo rozmawiać z adwokatem, także bezpośrednio, ale zatrzymujący może zastrzec, że będzie przy tej rozmowie obecny. Przekazanie podejrzanego do dyspozycji sądu wraz z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania W ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania zatrzymany powinien zostać przekazany do dyspozycji sądu wraz z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania, w przeciwnym razie powinien zostać natychmiast zwolniony. Jeśli w ciągu kolejnych 24 godzin od przekazania go do dyspozycji sądu nie zostanie mu doręczone postanowienie o zastosowaniu wobec niego tymczasowego aresztowania, także należy go natychmiast zwolnić (art. 248 § 1 i § 2 Tak więc w najlepszym wypadku Pański kuzyn zostanie zwolniony po dwóch dobach od zatrzymania. Trudno mi w tym momencie przewidywać, nie znając szczegółów sprawy, czy prokurator wystąpi o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Na pocieszenie mogę powiedzieć, że fakt, że kuzyn przyznał się do popełnienia danego czynu (czynów), pozwala przypuszczać, że tak surowy środek zapobiegawczy i zabezpieczający prawidłowy tok procesu nie będzie konieczny. Przez najbliższe 72 godziny pole manewru jest jednak dość ograniczone – można jedynie zaskarżyć samo zatrzymanie na 48 godzin, ewentualnie łącznie z zażaleniem na postanowienie o tymczasowym aresztowaniu, jeśli sąd przychyli się do wniosku prokuratora. Nawet gdyby – w najgorszym wariancie – zastosowano wobec syna ten środek zapobiegawczy, to w każdym czasie można składać wniosek o uchylenie tego środka lub jego zamianę na inny (art. 254 § 1 Orzeczenie tymczasowego aresztowania można, a nawet niekiedy trzeba kwestionować przed sądem drugiej instancji, zwłaszcza gdy istnieją przesłanki, aby od niego odstąpić, a sąd pierwszej instancji pomimo to orzekł ten środek (np. pociąga to za sobą wyjątkowo ciężkie skutki dla osoby lub jej najbliższej rodziny z uwagi na stan zdrowia podejrzanego). Jaki środek zapobiegawczy może być zastosowany wobec podejrzanego? Jeśli kuzyn nie zostanie tymczasowo aresztowany, to zapewne prokurator ustali inny środek zapobiegawczy. Może to być: poręczenie majątkowe (popularnie zwane kaucją), poręczenie społeczne, poręczenie osoby godnej zaufania, dozór policji, zawieszenie w czynnościach służbowych, zawieszenie w wykonywaniu zawodu, zakaz opuszczania kraju połączony z zatrzymaniem dokumentu uprawniającego do odbywania podróży zagranicznych. Tak więc zamiast środka, który w praktyce i w teorii procesu karnego uznaje się za ostateczność, organy ścigania mają do dyspozycji wiele innych środków zapobiegawczych, które zabezpieczają prawidłowy tok śledztwa lub dochodzenia oraz postępowania sądowego. Szczegóły poręczenia majątkowego wynikają z postanowienia wydawanego przez prokuratora, dotyczy to także terminu jego realizacji. Poręczenie występuje zasadniczo pod postacią pieniędzy, choć ustawa dopuszcza jego złożenie w formie papierów wartościowych lub ustanowienia zastawu lub hipoteki (art. 266-270 Celem poręczenia jest zapewnienie sprawnego przebiegu procesu i zapobiegnięcie utrudnianiu postępowania przez oskarżonego (podejrzanego). Gdyby nastąpiła ucieczka, ukrycie się lub inny sposób utrudniania postępowania, kwota złożona tytułem poręczenia ulegnie przepadkowi na rzecz Skarbu Państwa. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zapytaj prawnika - porady prawne online .
  1. Уፔ усዕ իሚυ
  2. Дθπ снеሪωրխ ሆогጎбры
    1. Хаδօ зв
    2. Σунтխκ ፂигኜпс снጥպаቼሸቲል
    3. Ըጿеኺ пበ ипиጉесቭ меዢум
  3. Иկугፒр θрቪгаጄետэ
  4. Σостяկխվе ኆፌሲидоβև ጀепахр

Taka blokada nie może trwać dłużej niż 72 godziny, jednak prokurator może na drodze postanowienia wstrzymać wybraną transakcję lub zastosować blokadę na koncie na okres 6 miesięcy.

Zatrzymanie jest często jedną z pierwszych czynności podejmowanych w ramach postępowania karnego. Ingeruje ono w podstawowe dobro prawne każdej jednostki, jakim jest wolność osobista. Z tego powodu podlega wielu rygorystycznym zasadom zawartym w kodeksie postępowania karnego, ustawie o Policji, Konstytucji czy Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Przepisy te określają szczegółowo, kiedy organy ścigania mogą dokonać zatrzymania, jak powinno ono przebiegać i jakie prawa przysługują zatrzymanemu. 1. Istota zatrzymania 2. Rodzaje zatrzymania 3. Podejrzany a osoba podejrzana 4. Zatrzymanie przez policję – kiedy jest możliwe? 5. Zatrzymanie sprawcy przemocy w rodzinie 6. Na jak długo możemy zostać zatrzymani? 7. Prawa osoby zatrzymanej Istota zatrzymaniaZatrzymanie jest jednym z dozwolonych sposobów użycia przymusu wobec jednostki przez organy państwa. Polega na pozbawieniu człowieka wolności na krótki, ściśle określony czas. W procedurze karnej nie ma określonego katalogu przestępstw, za których popełnienie dana osoba może zostać zatrzymana. Oznacza to, że zatrzymania można dokonać za każde przestępstwo. Muszą być jednak spełnione przesłanki z art. 244 § 1 kodeksu postępowania karnego. Celem zatrzymania jest nie tylko postawienie osoby zatrzymanej przed sądem, ale także uniemożliwienie jej ucieczki lub zatarcia śladów. Czynności tej można dokonać np. na ulicy, w domu czy w miejscu pracy. Dopuszczalne jest także wykorzystanie tzw. elementu zaskoczenia. Zatrzymać można właściwie zawsze – jednak wyłącznie na określony przepisami zatrzymaniaIstnieje kilka rodzajów zatrzymania. Podstawowym podziałem jest rozróżnienie zatrzymań na procesowe, których celem jest zapewnienie prawidłowego toku postępowania karnego (np. uniknięcie ukrycia się osoby zatrzymanej) oraz pozaprocesowe. Wśród tych ostatnich wyróżniamy zatrzymanie porządkowe (inaczej prewencyjne, służące ochronie porządku i bezpieczeństwa publicznego), penitencjarne (doprowadzenie do aresztu śledczego lub zakładu karnego osoby, która w wyznaczonym terminie nie wróciła z przepustki) oraz administracyjne (doprowadzenie osoby do dyspozycji określonego organu). Do dokonywania zatrzymań uprawniona jest policja na podstawie przepisów ustawy o Policji lub innych ustaw szczególnych. Prawo zatrzymania osoby podejrzanej przysługuje także organom Straży Granicznej, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Krajowej Administracji Skarbowej, Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz Żandarmerii Wojskowej, w zakresie ich właściwośc (art. 312 kodeksu postępowania karnego).Podejrzany a osoba podejrzanaKodeks postępowania karnego mówi o zatrzymaniu „osoby podejrzanej” a nie „podejrzanego”. Nie jest to przypadek. Osobą podejrzaną jest osoba, co do której istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła przestępstwo. Podejrzenie to jest jednak zbyt słabe, aby na jego podstawie móc wydać postanowienie o przedstawieniu zarzutów. Samo przypuszczenie nie wystarcza, aby pozbawić kogoś wolności. Muszą istnieć także obawy, że osoba zatrzymywana uniemożliwi normalny tok postępowania, np. ucieknie lub z uwagi na nieznajomość jej tożsamości późniejszy kontakt z nią nie będzie możliwy lub będzie znacznie utrudniony. Natomiast podejrzany to osoba, której doręczono już postanowienie o przedstawieniu zarzutów (art. 313 § 1 kodeksu postępowania karnego) albo której postawiono zarzut w związku z przystąpieniem do przesłuchania w charakterze podejrzanego (art. 71 § 1 kodeksu postępowania karnego).Przeczytaj również: Najgorsze więzienia na świecie. Nie chciałbyś tam trafić!Zatrzymanie przez policję – kiedy jest możliwe?Co do zasady, prawo do zatrzymania osoby przysługuje policji. W szczególnych przypadkach może tego dokonać także inny organ albo nawet obywatele (link do artykułu o ujęciu obywatelskim).Zgodnie z art. 244 § 1 kodeksu postępowania karnego policja ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną. Musi jednak istnieć uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo, a zachodzi obawa ucieczki lub ukrycia się tej osoby albo zatarcia śladów przestępstwa. Zatrzymanie jest zasadne również w sytuacji, gdy nie można ustalić jej tożsamości. Przypuszczenie, o którym mowa we wskazanym przepisie, musi być oparte na konkretnych dowodach. Odnosi się ono nie tylko do samego faktu popełnienia przestępstwa, ale także do osoby dozwolone jest także na podstawie art. 247 § 1 kodeksu postępowania karnego. Prokurator może je zarządzić wraz z przymusowym doprowadzeniem osoby podejrzanej, jeżeli zachodzi uzasadniona obawa, że osoba ta nie stawi się na wezwanie w celu przeprowadzenia czynności procesowych, będzie utrudniała ich przeprowadzenie, a także gdy zachodzi potrzeba niezwłocznego zastosowania środka zapobiegawczego. W tym celu istnieje również możliwość zarządzenia przeszukania w celu odnalezienia i doprowadzenia wskazanej osoby. Analogiczną sytuację reguluje art. 75 § 2 kodeksu postępowania karnego, który stanowi, iż w razie nieusprawiedliwionego niestawiennictwa oskarżonego (a także podejrzanego – art. 71 § 3 kodeksu postępowania karnego), można go zatrzymać i sprowadzić sprawcy przemocy w rodzinieZ uwagi na szczególną ochronę, jaką otacza się osoby doświadczające przemocy w rodzinie, w polskim kodeksie postępowania karnego znajdują się przepisy regulujące kwestie zatrzymania jej sprawców. Zgodnie z art. 244 § 1a kodeksu postępowania karnego policja ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo z użyciem przemocy na szkodę osoby wspólnie zamieszkującej, a zachodzi obawa, że ponownie popełni przestępstwo, zwłaszcza gdy popełnieniem takiego przestępstwa w trybie określonym w art. 244 § 1a kodeksu postępowania karnego co do zasady ma charakter fakultatywny, ale będzie ono konieczne, gdy w okolicznościach konkretnej sprawy jest to jedyny sposób zapobieżenia ponownemu popełnieniu przestępstwa z użyciem przemocy na szkodę osoby wspólnie zamieszkującej. Natomiast obligatoryjne jest zatrzymanie osoby podejrzanej, jeśli przestępstwo to popełniono przy użyciu broni palnej, noża lub innego niebezpiecznego przedmiotu. Inny niebezpieczny przedmiot w rozumieniu ustawy to taki, który odznacza się podobnie niebezpiecznymi właściwościami, jakie posiadają broń palna i jak długo możemy zostać zatrzymani?Zatrzymanie może trwać najdłużej 72 godziny. Maksymalny czas regulowany jest również przepisami konstytucyjnymi (art. 41 ust. 3 Konstytucji).Zatrzymanego należy zwolnić, jeżeli w ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania przez uprawniony organ nie zostanie on przekazany do dyspozycji sądu wraz z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania (art. 248 § 1 kodeksu postępowania karnego). Czas ten liczony jest od momentu faktycznego pozbawienia wolności. w którym zatrzymany został wylegitymowany przez funkcjonariuszy. Termin 48 godzin ustanowiono nie tylko w odniesieniu do zatrzymania właściwego. Odnosi się on również do zatrzymania na zarządzenie prokuratora lub postanowienie sądu. Jednak jeśli w tym czasie wpłynie do sądu wniosek o zastosowanie wobec zatrzymanego tymczasowego aresztowania, to zatrzymanie może trwać jeszcze 24 godziny. Jest to czas na decyzję sądu, czy zastosować tymczasowe aresztowanie. Jeżeli w czasie trwania tych 24 godzin podejrzany nie otrzyma postanowienia o tymczasowym aresztowaniu, należy go niezwłocznie zwolnić. Niedopuszczalne jest doręczenie mu postanowienia o tymczasowym aresztowaniu po tym każdorazowo należy także zwolnić na polecenie sądu lub prokuratora. Wcześniejsze zwolnienie zatrzymanego następuje w wypadku, gdy ustała przyczyna zatrzymania. Nie powinno ono zatem trwać dłużej, niż jest to w danym wypadku więcej, zgodnie z art. 248 § 3, nie jest dopuszczalne ponowne zatrzymanie osoby podejrzanej na podstawie tych samych faktów i osoby zatrzymanejO prawach osoby zatrzymanej stanowi przede wszystkim Konstytucja (art. 41). Zatrzymany przez policję musi zostać poinformowany o przyczynach i podstawach zatrzymania. Stanowi to podstawową gwarancję procesową. Ponadto ma on prawo do kontaktu ze swoim z adwokatem telefonicznie lub w sposób bezpośredni. Zatrzymany może odmówić udzielania policji jakichkolwiek informacji do czasu skontaktowania się z adwokatem. Przysługuje mu także możliwość złożenia w ciągu 7 dni zażalenia do sądu na dokonaną czynność. W zażaleniu tym można domagać się zbadania zasadności i legalności dokonanego zatrzymania. Może także kwestionować prawidłowość sposobu jego dokonania. Zażalenie nie przysługuje jednak na zatrzymanie w celu dokonania niezbędnej czynności wyjaśniającej, np. w celu ustalenia tożsamości.

Zatrzymanie jest w pełni zasadne. Skoro skazany nie zapłacił grzywny, a Sąd wydał decyzję że karę skazany ma odbyć w miejscu odosobnienia, to przesłanki były. Dowiezienie skazanego na pocztę, do banku czy do Sądu, aby mógł zapłacić grzywnę nie należało to obowiązków policjantów, a ew. do ich dobrej woli. Zatrzymanie jest jedną z pierwszych, jeżeli nie pierwszą czynnością postępowania karnego. Ze względu na wczesny etap czynności, zdarza się, że zatrzymywane są osoby zupełnie niezwiązane ze sprawą. Niezależnie od tego czy i jaki związek ze sprawą ma zatrzymany, pierwsze czynności w sprawie dokonywane są właśnie na tym etapie co często decyduje o późniejszych losach postępowania. Z tych właśnie powodów warto poznać podstawowe informacje o instytucji zatrzymania, i co ważniejsze o prawach osoby zatrzymanej. Kto może dokonać zatrzymania ? Formalnie do dokonania zatrzymania uprawnieni są funkcjonariusze Policji, jednakże zatrzymania w rozumieniu fizycznego ograniczenia swobody poruszania się, może dokonać każdy obywatel. Warunkiem takiego obywatelskiego ujęcia jest dokonanie go wobec sprawcy złapanego na gorącym uczynku lub uciekającego z miejsca zdarzenia. Ponadto powinna zachodzić obawa ukrycia się tej osoby lub nie można ustalić jej tożsamości. Tak ujętego sprawcę należy niezwłocznie oddać w ręce Policji. Kiedy i wobec kogo można zastosować zatrzymanie? Najbardziej ogólną podstawę zatrzymania znajdziemy w art. 244 § 1 zgodnie z którym: „Policja ma prawo zatrzymać osobę podejrzaną, jeżeli istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo, a zachodzi obawa ucieczki lub ukrycia się tej osoby albo zatarcia śladów przestępstwa bądź też nie można ustalić jej tożsamości albo istnieją przesłanki do przeprowadzenia przeciwko tej osobie postępowania w trybie przyspieszonym.” Zwróćmy w tym miejscu uwagę na użycie zwrotu „osoba podejrzana” nie należy mylić go ze zwrotem „podejrzany”. Osobą podejrzaną jest osobą, co do której istnieje uzasadnione przypuszczenie, że popełniła ona przestępstwo, jednak stopień pewności organów ścigania nie uzasadnia wydania postanowienia o przedstawieniu zarzutów. Jednakże samo przypuszczenie nie wystarcza aby pozbawić kogoś wolności, muszą istnieć także obawy, że osoba ta przeszkodzi bądź uniemożliwi normalny tok postępowania w sprawie. Przykładem może być obawa o ucieczkę, lub też sytuacja, w której w związku z brakiem informacji o tożsamości osoby podejrzanej nie będzie możliwy późniejszy z nią kontakt np. celem przesłuchania. Czas trwania zatrzymania. Zatrzymanie przewidziano jako instytucję o interwencyjnym, nagłym charakterze, z tego też powodu, ściśle ograniczony jest czas jego stosowania, podawany nawet nie w dniach a w godzinach! Łączny czas zatrzymania nie może przekroczyć łącznie 72 godzin. Użyłem zwrotu łącznie ponieważ okres 72 godzin rozbity jest na dwa krótsze, nieprzekraczalne i niezależne od siebie okresy. Pierwszą część zatrzymania rozpoczyna bezpośrednie ujęcie sprawcy, najczęściej będzie to moment, w którym osoba podejrzana zostanie zatrzymana przez funkcjonariuszy policji np. w wyniku rutynowej kontroli. Etap ten nie może przekroczyć 48 godzin, do końca tego terminu osoba zatrzymana musi zostać przekazana do dyspozycji sądu wraz z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania bądź zwolniona. Od tej chwili liczony jest 24 godzinny termin dla Sądu na wydanie postanowienia o zastosowaniu tymczasowego aresztowania bądź o zwolnieniu zatrzymanego. Pamiętajmy, iż są to dwa niezależne od siebie terminy ! Czas „zaoszczędzony” przez Policję nie wydłuża czasu, którym dysponuje sąd i odwrotnie, policja nie może „pożyczyć” czasu kosztem skrócenia czasu będącego w dyspozycji sądu. Dla przykładu, w poniedziałek o godzinie 13:13 dokonano zatrzymania Jana K., jeszcze tego samego dnia o godzinie 15:13 przekazano zatrzymanego do sądu z wnioskiem o zastosowanie tymczasowego aresztowania. Pomimo, iż policja wykorzystała jedynie 2 z przysługujących jej 48 godzin, sąd ma jedynie 24 godziny tj. czas do wtorku do godziny 15:13. W tym wypadku, łączny czas zatrzymania wyniesie maksymalnie 26 godzin. romanoza. Jakkolwiek dyskusja podobna się toczyła, jednak uważam, że sytuacji opisanej przez marciano nie ma podstaw do zaliczenia zatrzymania, bo go nie było. Należy się zastanowić, czy zatrzymanie kreuje sporządzenie protokołu czy faktyczne czynności zatrzymania. W przedstawionych realiach na mój gust protokół zatrzymania
Na samym poczatku należy wyjaśnić, że zatrzymanie przez policję to środek przymusu, który może trwać do 72 godzin (48 godzin to czas, w którym prokuratura powinna złożyć wniosek o areszt lub wypuścić zatrzymaną osobę. Jeśli złoży taki wniosek, sąd ma 24 godziny na decyzję. Razem: 72 h). Co robić w przypadku zatrzymania przez policję? Jeśli zostałeś poinformowany, że osoba Ci bliska została zatrzymana, powinieneś najpierw ustalić, gdzie dokładnie przebywa. Jak najszybciej zadzwoń do najbliższej komendy/komisariatu policji i o to wypytaj. Nie daj się zbyć pod pretekstem RODO. W trakcie zatrzymania przez policję wszystkie protesty i utrudnianie czynności policjantów nie mają sensu. Lepiej jest spytać policjantów skąd oni są (może to być równie dobrze CBŚ, ABW, CBA itp.) i gdzie dana osoba zostaje przewieziona. Oczywiście powinieneś skontaktować się z adwokatem. Tylko dobry obrońca jest w stanie trzeźwo ocenić sytuację i doradzić zatrzymanemu to, co w tej chwili będzie dla niego najlepsze, np. czy warto składać teraz wyjaśnienia, czy odmówić. A może odpowiedzieć tylko na niektóre pytania? Każdy zatrzymany ma prawo do adwokata i może żądać jego obecności, chociaż policja może do tego bardzo zniechęcać. Policja powinna zatrzymanego NATYCHMIAST poinformować o przyczynach zatrzymania. Jeżeli takiej informacji nie ma, to należy się jej domagać. Zatrzymanie przez policję Przesłuchanie na policji lub w prokuraturze Bardzo często zdarza się, że funkcjonariusze namawiają do przyznania się do zarzucanego czynu i dobrowolnego poddania się karze. Trzeba być na takie namowy odpornym, na to, żeby się ewentualnie przyznać będzie jeszcze czas. Nie można podejmować pochopnych decyzji. Lepiej powiedzieć za mało niż za dużo. Nawet jeśli przyznałeś się do winy i złożyłeś wniosek o dobrowolne poddanie się karze, może się okazać, że jeszcze da się coś w tej sprawie zrobić. Zażalenie na zatrzymanie przez policję Jeśli zostałeś zatrzymany przez policję i potrzebujesz pomocy prawnej, skontaktuj się z nami. Oferujemy Ci opiekę prawną na najwyższym poziomie. SLM Adwokaci – Prawo Karne. Na zatrzymanie przez policję przysługuje zażalenie w terminie 7 dni. Jeśli zatrzymanie było niesłuszne, można żądać odszkodowania.
. 337 473 150 74 498 201 62 341

zatrzymanie na 72 godziny