Kiedy chciał uczyć się, jeszcze jako subiekt Hopfera, wszyscy mu dokuczali. Kiedy wstąpił do uniwersytetu, zażądano od niego poświęceń. Kiedy wrócił do kraju, nawet pracy mu odmówiono. Kiedy zrobił majątek, obrzucono go podejrzeniami, a kiedy zakochał się, ubóstwiana kobieta zdradziła go w najnikczemniejszy sposób Każdy z nas zna przysłowia takie jak: „Każdy jest kowalem własnego losu” lub „Fortuna kołem się toczy”. Pierwsze z nich wskazuje na to, że to od każdego człowieka zależy, jak będzie wyglądało jego życie i do czego w nim dojdzie, drugie mówi jednak o przypadkowości z jaką ludzie obdarowywani są przez los szczęściem i bogactwem. Które więc z tych twierdzeń jest bliższe prawdy? Rozważania takie towarzyszą ludzkości od pokoleń, nie pomijali ich w swoich dziełach również przedstawiciele literatury, w tym literatury polskiej. Problem ten poruszył Bolesław Prus w swojej powieści pt. Lalka. Głównym bohaterem jednej z najwspanialszych powieści nie tylko epoki pozytywizmu, lecz w ogóle całej literatury polskiej, Lalki Bolesława Prusa, jest Stanisław Wokulski, warszawski przedsiębiorca pochodzący ze zubożałej rodziny szlacheckiej, który dzięki uporowi, determinacji i ciężkiej pracy – czyli inaczej rzecz ujmując dzięki postępowaniu w myśl ideałów pozytywizmu – doszedł w życiu do wielkiego bogactwa. Wokulski urodził się i wychowywał w naprawdę ubogich warunkach. Sytuacja materialna jego rodziny nie dawała mu perspektyw na wzbogacenie się, a już na pewno nie na pójście na wymarzone studia i zdobycie wykształcenia. Młodzieniec ten był jednak zdeterminowany bardziej niż się wszystkim wydawało. W bardzo młodym wieku zaczął pracować, by jak najszybciej rozpocząć zdobywanie środków na opłacenie studiów. Pracował jako kelner w winiarni Hopfera, praca była bardzo ciężka i przebiegała w trudnych warunkach. Wokulski nie był tam traktowany godnie – często spotykał się z docinkami lub wręcz złośliwymi i upokarzającymi dowcipami ze strony starszych współpracowników. Pracował do późna, a nocami doszkalał się, by być gotowym do egzaminów wstępnych. W końcu życie wynagrodziło jego trudy – dostał się na Wokulskiego nie trwało jednak długo, gdyż w niedługi czas potem wybuchło powstanie, w które Stanisław jako patriota i po części romantyk, od razu się zaangażował. Przypłacił to nie tylko niemożnością późniejszego ukończenia studiów, lecz także wieloletnim zesłaniem na Syberię. Kara ta jednak nie złamała w nim ducha oraz determinacji – nadal miał w sobie cele, które pragnął zrealizować. Po powrocie zatrudnił się jako subiekt w sklepie galanteryjnym niejakiego Mincla, w którym dzięki swojej pracowitości i pomysłowości szybko awansował. To on tak naprawdę dźwignął interes z finansowej ruiny i zrobił z niego dobrze prosperujący biznes. Dlatego też został współwłaścicielem sklepu, a po śmierci starego Mincla – właścicielem jedynym. Ożenił się również z wdową po współpracowniku. By uniknąć ciągłych pomówień o tym, że swój majątek zawdzięcza tylko przejęciu interesu i bogatemu ożenkowi, wyjechał na dłuższy czas na wojnę, gdzie pracował jako dostawca broni. Właśnie tam dorobił się prawdziwej fortuny. Jak więc widać, Wokulski był człowiekiem, którego raczej nic nie było w stanie powstrzymać przed osiągnięciem upragnionego celu. Tak było jednak tylko do czasu, w którym poznał Izabelę Łęcką i zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia. Przez bardzo długi czas zabiegał o względy oziębłej, wyniosłej, egoistycznej i zakochanej w sobie samej arystokratki, robił wszystko, co był w stanie wymyślić, by tylko zdobyć jej serce czy choćby zwrócić na siebie jej uwagę, z finansowym podtrzymywaniem jej zubożałej rodziny przy życiu włącznie. Ona jednak traktowała go cały czas jedynie jako naprzykrzającego się zalotnika, gardziła jego niskim pochodzeniem, chociaż robiły na niej wrażenie jego pieniądze i jego pomoc dla jej ojca. Nieszczęśliwa miłość do Izabeli Łęckiej, popchnęła Wokulskiego do nieudanej próby samobójczej, a w konsekwencji również do wyprzedania całego majątku, oddania sklepu, usunięcia się z życia towarzyskiego i zupełnego zniknięcia bez wieści. Jak więc widać na przykładzie Stanisława Wokulskiego – człowiek ma wpływ na swoje życie w ogromnym stopniu, ale na pewno nie w stu procentach. Dzięki ciężkiej pracy, uporowi, zawziętości i determinacji, jesteśmy w stanie osiągnąć naprawdę dużo, lecz w momencie, kiedy chodzi np. o drugiego człowieka, o jego emocje, myśli, a także uczucia wobec nas samych – jesteśmy bezsilni. Trudno stwierdzić co konkretnie kieruje naszym życiem w takich chwilach – czy jest to los, przeznaczenie, przypadek czy wola jakiegoś bytu absolutnego. Jest to jednak na pewno siła dużo potężniejsza od nas, od naszej woli, naszych chęci i od naszego uporu. Miłość silniejsza niż śmierć w mitologii to miłość Eurydyki i Orfeusza, który był w stanie wyruszyć do krainy umarłych – Hadesu, w celu odnalezienia swojej ukochanej. Orfeusz miał bardzo piękną żonę, która spodobała się Aristajosowi. Aristajos zaczął gonić Eurydykę, co doprowadziło do nieszczęścia.

Rozdział I Jak wygląda firma J. Mincel i S. Wokulski przez szkło butelek? 1. Wymień pięć okresów życia Stanisława Wokulskiego, o których rozmawiają Deklewski, Węgrowicz i ajent handlowy. - pracował w sklepie Mincla - ożenił się z wdową - wyjechał na wojnę bułgarsko-turecką - odziedziczył sklep Mincla - przerwał naukę, by wziąć udział w powstaniu Rozdział II Rządy starego subiekta 2. Odtwórz w punktach przebieg codziennego dnia Ignacego Rzeckiego. - wstawał o 6 rano - odbywał poranną toaletę - ubierał się, wypuszczając przy tym psa - czesał się - był gotowy do pracy ok. godziny 8 - otwierał sklep - sprawdzał towar - zamykał sklep około godziny 20 - robił rozrachunek z bieżącego dnia oraz plan na następny dzień - kładł się spać Rozdział III Pamiętnik starego subiekta 3. Zapisz, co na temat swojej przeszłości mówi Ignacy Rzecki Informacje o ojcu: żołnierz, później pracował jako woźny w KSW, wielki fan Napoleona, wieszał na ścianach jego portrety, zmarł około roku 1840 Informacje o ciotce Zuzannie: wyszła za mąż za Raczka, uważała, że w domu jest za mało portretów świętych, więc wieszała je obok wizerunków Napoleona Ocena własnego dzieciństwa: Rzecki, mimo iż jego rodzina była uboga, w dzieciństwie był szczęśliwy; lubił puszczać latawce Praca u starego Mincla: Domański z Raczkiem załatwili mu tę pracę. Czasem dostawał karę, gdy źle ją wykonywał. Wczesnym rankiem zamiatał sklep; pracował w nim 8 lat, wspomniał, że w sklepie wszystko zawsze odbywało się tak samo i w określonych porach Rozdział VI W jaki sposób nowi ludzie ukazują się nad starymi horyzontami 6. Napisz, jakich informacji o Stanisławie Wokulskim udzielają Izabeli Łęckiej jej bliscy. Ciotka Karolowa (Joanna): Wokulski przeznaczył pieniądze na opuszczone dzieci Panna Florentyna: mówiła o tym, jak Wokulski był na Syberii oraz, że jest uroczym i eleganckim człowiekiem Ojciec, Tomasz Łęcki: mówił, że pieniądze ma z gry w karty z Wokulskim, a także, że to człowiek, który w swoim umyśle ma energię i potencjał Rozdział VII Gołąb wychodzi na spotkanie węża 7. W rozdziale tym po raz pierwszy narrator daje Wokulskiemu możliwość wypowiedzenia swoich myśli. Na podstawie monologu wewnętrznego Wokulskiego podaj przynajmniej trzy refleksje, które mu towarzyszą po spotkaniu Izabeli Łęckiej w sklepie. - Izabela odnosiła się do niego pogardliwie - uważał za głupotę to, że się w niej zakochał - myślał, że to dzięki niej dorobił się pieniędzy, majątku - po roku tęsknoty uznał, że jest mu obojętna Rozdział VIII Medytacje 8. Podaj cztery przykłady pomocy, jakiej udziela Wokulski Wysockiemu. - dał mu kilka rubli - dał mu pracę - obiecał pomóc jego bratu przenieść się do Skierniewic - podarował mu konia Rozdział IX Kładki, na których spotykają się ludzie różnych światów 9. Zacytuj słowa Wokulskiego, jakimi określa świat arystokracji, przyglądając się z konfesjonału tłumowi zebranemu w kościele. „Inny świat… inny świat! – myślał Wokulski. – Co za fatalność popycha mnie w tamtą stronę?” Rozdział X Pamiętnik starego subiekta 10. Odtwórz historię Szlangbauma. Za młodu brał udział w powstaniu styczniowym, za co zesłano go na Syberię. Po powrocie do Polski nie wiodło mu się z powodu żydowskiego pochodzenia, zmienił więc nazwisko na Szlangowski. Jego ojciec nie mógł zrozumieć tego, że wypiera się swojego pochodzenia. Za niewielkie pieniądze pracował w sklepach jako subiekt, jednak nie zdobył przychylności innych; postanowił jednak wrócić do swojego pierwotnego nazwiska. Po stracie kolejnej posady trafił pod dach Wokulskiego, za co był mu niezmiernie wdzięczny. Rozdział XI Stare marzenia i nowe znajomości 11. Zgromadź informacje na temat Juliana Ochockiego. Relacje z Łęckimi: był kuzynem Tomasza i Izabeli Wykształcenie: ukończył wydział mechaniczny na politechnice, wydział przyrodniczy w Warszawskiej Szkole Głównej Zamiłowania: chce stworzyć wynalazek, który uczyni go sławnym i zmieni życie ludzi, uwielbia naukę, szczególnie dziedziny ścisłe; ma już swego rodzaju dorobek naukowy (np. projekt lampy) Wygląd: nieułożone włosy, niedopięta kamizelka, źle ułożony krawat – nie przykładał zbytniej wagi do swojego wyglądu zewnętrznego Rozdział XII Wędrówki za cudzymi interesami 12. Napisz jednym zdaniem, jak adwokat i stary Szlangbaum reagują na chęć zakupu kamienicy przez Wokulskiego za dziewięćdziesiąt tysięcy rubli. Byli zdziwieni, że Wokulski chce zapłacić aż tyle, ponieważ faktycznie kamienica była warta o wiele mniej. Rozdział XIII Wielkopańskie zabawy 13. Napisz własnymi słowami, jak przedstawiciele arystokracji ustosunkowują się do poczynań Wokulskiego (zakup konia, wyścigi, pojedynek). Nie są zadowoleni z tego, co robi Wokulski, zwłaszcza z wygrania wyścigów. Rozdział XIV Dziewicze marzenia 14. Uzupełnij tabelę, zwracając uwagę na to, jak Izabela Łęcka ocenia Wokulskiego. Faza pierwsza (pierwszy raz): wykupił serwis Łęckich, grał w karty z Tomaszem; sposób postrzegania przez Łęcką: Widziała w nim sprytnego i mało rozgarniętego człowieka. Faza druga: zwolnił z pracy Mrączkowskiego i nie chciał z powrotem dać mu stanowiska, zmienił zdanie pod wpływem Izabeli; sposób postrzegania…: Od razu poznaje w nim prawdziwego kupca oraz dziwi się, że nie mówi on po angielsku Faza trzecia: Wokulski jest na przyjęciu; sposób postrzegania…: Izabela uważa, ż mogłaby się z nim zaprzyjaźnić, a może nawet zakochać, jednak nie jest jeszcze do tego całkowicie przekonana Faza czwarta: Spotykają się na spacerze; sposób postrzegania…: chciałaby, aby poświęcał jej więcej uwagi podczas takich spotkań Rozdział XV W jaki sposób duszą ludzką szarpie namiętność, a w jaki rozsądek 15. Narrator po raz kolejny oddaje głos bohaterowi. Streść dokładnie monolog wewnętrzny Wokulskiego na podstawie trzeciego akapitu (Cóż ja robię złego (…) pytał sam siebie w rozdrażnieniu.) Wokulski rozmyśla na temat swoich uczuć do Izabeli, zdaje sobie sprawę, że robi, co tylko może, by zdobyć serce ukochanej kobiety, ale ona nie odwzajemnia jego miłości. W pewnym stopniu czuje się winny temu, że się zakochał, chociaż nie ma pojęcia, co w tym złego. Rozdział XVI „Ona” – „On” – i ci inni 16. Na chwilę przed przyjściem Wokulskiego na obiad do Łęckich Izabela i Tomasz snuja plany wobec głównego bohatera: A. Izabela na temat miłości do Rossiego (akapit: Panna Izabela wstrząsnęła się, (…) Może by zresztą zapomnieć o tym kupiectwie…): Izabela zastanawia się nad tym, co może wyniknąć z jej miłości do Rossiego. Wyobrażała sobie Wokulskiego, jako doskonałego powiernika, z którym mogłaby porozmawiać o swoim uczuciu. B. Tomasz na temat korzyści, jakie mogą płynąć z interesów z Wokulskim (akapit: Wokulski jest to człowiek ogromnie zręczny i energiczny! (…) I on, naturalnie, zobaczywszy, z kim ma do czynienia, zmięknie od razu i może nawet wykaże taki dochód, o jakim mi się nie śniło…). Tpmasz jest pewny, że Wokulski pomógłby mu zdobyć jeszcze większy majątek. Wie, że jest on bardzo dobrym kupcem. Rozdział XVII Kiełkowanie rozmaitych zasiewów i złudzeń 17. Wymień trzy konkretne działania, jakich się podjął Wokulski dla innych ludzi. - nie ukarał Obermana za zgubienie 400 rubli - podarował Marii trochę pieniędzy - załatwił Rossiemu owacje Rozdział XVIII Zdumienia, przywidzenia i obserwacje starego subiekta 18. Wymień cztery przykłady nietypowych dla Rzeckiego zachowań. - spóźnił się do pracy - po spektaklu wypił za dużo - ubrał się schludnie i elegancko - poszedł do teatru Rozdział XIX Pierwsze ostrzeżenie 19. Napisz, co wzburzyło Wokulskiego w domu Łęckich. Zdenerwowało go to, że Izabela flirtuje ze Starskim oraz, że jest obrażany w rozmowie po angielsku. Rozdział I Pamiętnik starego subiekta 20. Zgromadź jak najwięcej informacji na temat przeszłości Wokulskiego Fascynował się nauką i tworzeniem nowych wynalazków, jednak ojciec nie pozwalał mu się kształcić. W końcu wyjechał na uniwersytet, udzielał też korepetycji. Zamieszkał u Rzeckiego, a mniej więcej w tym samym czasie swatano go z Kasią, jednak nie interesował go ten związek. Po jakimś czasie Stanisław zaczął znikać z domu, przygotowując się do powstania styczniowego. Po dwóch latach jego działalności okazało się, że był w Irkucku. Poślubił Małgorzatę, która zmarła po pięciu latach małżeństwa. Następnie wyjechał do Bułgarii. Rozdział II Pamiętnik starego subiekta 21. Scharakteryzuj sytuację mieszkańców kamienicy Wirski: Był biedny, mieszkał z rodziną. Stróż, często niezbyt lubiany. Patkiewicz i Maleski: nie mieli z czego zapłacić czynszu za mieszkanie, żyli w nim bardzo biednie Krzeszowska: pragnie, by pani Stawska się wyprowadziła. Jest związana z mieszkaniem, bo przypomina jej ono o córce. Stawska: jej mąż nie powrócił zza granicy, mieszka z matką i Heleną, swoją córką. Rozdział VI Wiejskie rozrywki 25. Wokulski i Wąsowska długo rozmawiali podczas przejażdżki konnej. Poniższe cytaty pochodzą z ich wypowiedzi. Napisz własnymi słowami, jak rozmówca odpowiedział na wskazane słowa a) Wokulski odpowiada, że owszem, można być szczęśliwym mając 100tyś rubli, ponieważ każdy ma szczęście w sobie. b) Wąsowska odpowiedziała, że bawi się swoimi licznymi adoratorami, oraz, że w ten sposób próbuje wypełnić pewną pustkę w swoim życiu. c) nowy człowiek w życiu pani Wąsowskiej byłby jej prawdziwą miłością, czymś odmiennym od uczuć, które znała dotychczas 26. Wpisz w tabelę poglądy Wokulskiego i Łęckiej na temat arystokracji Łęcka: arystokracja istnieje, by inni mogli ją naśladować; to właśnie arystokraci stworzyli najpiękniejsze francuskie zabytki Wokulski: uważa, że to nie szlachta stworzyła piękne budynki w Paryżu, a zwykli budowniczy; arystokraci potrafią jedynie wydawać pieniądze Rozdział VIII Lasy, ruiny i czary 27. Zgromadź wszystkie informacje na temat Węgiełka. Pochodzi z Zasławia, jest stolarzem. Otrzymał od Wokulskiego pomoc w odbudowie starego warsztatu. W ruinach zamku wyrył w kamieniu napis na temat czasu spędzonego tam przez prezesową z jej ukochanym. W Warszawie spotkał się z Marianną, z którą postanowił wziąć ślub. Rozdział IX Pamiętnik starego subiekta 28. Zacytuj dwie krążące po Warszawie opinie na temat Wokulskiego i jego poczynań „- Nie sądzę również jego patriotyzmu, panie Rzecki, ale szczerze panu powiem (bo przecież wobec pana muszę być szczery), że te perkaliki moskiewskie… Rozumie Pan?” „- Ci sami ludzie, którzy mnie ostrzegają, że Suzin jest hultaj, przed miesiącem pisali do Suzina, że ja jestem bankrut, szchraj, eks-powstaniec.” Rozdział X Pamiętnik starego subiekta 29. Streść historię z lalką baronowej Helenka, córka pani Stawskiej, zobaczyła podczas wizyty u Baronowej Krzeszkowskiej śliczną lalkę, która należała do zmarłej córki baronowej. Dziewczynce lalka bardzo się spodobała, aż w końcu Stawska kupiła jej taką samą w sklepie u Wokulskiego. Krzeszkowska posądzała Stawską o romans z jej mężem, dlatego zdenerwował ją widok szczęśliwej Heleny. Posądziła więc Stawską o to, że ta ukradła jej rzecz należącą do jej zmarłej córki. W końcu odbył się proces. Stawską wsparli studenci, którym baronowa niegdyś zawyżyła czynsz. Wokulski także wstawił się za nią; kazał rozpruć lalkę, gdyż w środku znajdowała się nazwa jego sklepu – w ten sposób wykazano niewinność oskarżonej. Rozdział XI Pamiętnik Starego subiekta 30. „Jak setki i tysiące innych. Piękna, rozpieszczona, ale bez duszy.” – powiedział Szuman o Izabeli. Czy zgadzasz się z tą opinią? Uzasadnij. Zgadzam się z wypowiedzią Szumana, ponieważ Izabela rzeczywiście była kobietą niezwykłej urody oraz, jak sama twierdziła, dobrze urodzoną, jednakże była oziębła w stosunkach z innymi ludźmi, czasem z przedstawicielami innych warstw społecznych, a w szczególności była niestała w uczuciach i nie umiała naprawdę pokochać jednego mężczyzny. Zraniła Wokulskiego pierwszy raz, gdy obraziła go przy Starskim, a następnie, gdy ze Starskim romansowała. Rozdział XII Damy i kobiety 31. Izabela w rozmowie z Kazią Wąsowską zdradza swój program wobec Wokulskiego. Prześledź wypowiedź bohaterek i zapisz plany Izabeli wobec Stanisława. Izabela pragnie, by Stanisław sprzedał sklep do czerwca, ale nie wie jeszcze, czego sobie zażyczyć w sprawie spółki ze Wschodem. Chce też, by Wokulski pozwolił jej utrzymać dawne znajomości, nawet te z mężczyznami – jeśli te warunki będą spełnione, to Izabela zgodzi się go poślubić. Rozdział XIII W jaki sposób zaczynają się otwierać oczy 32. Napisz, jakie plany snuje Węgiełek? Węgiełek chce wrócić do Zasławka. Mówi Wokulskiemu, że chce także ożenić się z Marianną, którą mimo jej przeszłości, bardzo kocha. Rozdział XV Tempus fugit, aeternitas manet 34. Podaj dwa powody, dla których Wokulski wysiadł z pociągu - podsłuchał rozmowę Starskiego z Izabelą, w której dowiedział się, że ukochana go oszukuje - udał, że jest wezwany do Warszawy Rozdział XVIII Pamiętnik starego subiekta 37. Pamiętnik starego subiekta tym razem składa się z dziewięciu krótkich notatek. Napisz, jakie informacje zawiera każda z nich 1. Śmierć Ludwika Napoleona. 2. Lisiecki przeniósł się do Amsterdamu. 3. Słabnące zdrowie Rzeckiego. 4. Urodziny Henryka Szlangbauma. 5. Ofiara Krzeszowskiej na przytułek. 6. Antyżydowskie nastroje. 7. Wyjazd Wokulskiego do Moskwy. 8. Ofiara w intencji Ludwika. 9. Rozważania na temat sił rządzących światem. Rozdział XIX …?… 38. Wyjaśnij w dwóch – trzech zdaniach, jak rozumiesz scenę, w której z kieszeni Rzeckiego wypada list ze słowami „non omnis moriar”. „Non omnis moriar” oznacza „nie wszystek umrę”. Jest to symbolem tego, że poglądy Rzeckiego przetrwają także po jego śmierci.

Lalka to powieść, w której aż skrzy się od różnorodności bohaterów. Właśnie dlatego nazywamy ją powieścią panoramiczną - prezentuje ona bowiem szeroki przekrój przez wszystkie warstwy społeczne, jakie istniały w Warszawie, w drugiej połowie XIX wieku. Każda z postaci posiada ponadto cechy zupełnie indywidualne, co w konsekwencji tworzy naprawdę barwny kalejdoskop postaci
1. 1. 1. 1. 2. 2. 2. 2. WokulskiIgnacy Rzecki INTERPRETACJA „Lalka” Bolesława Prusa to powieść o kilku wątkach. Pierwszym z nich jest ukazanie Stanisława Wokulskiego, człowieka nowych czasów, pozytywisty i filantropa. Niestety, bohater ten nieszczęśliwie zakochany w Izabeli Łęckiej porzuca obraną drogę pracy organicznej i pracy u podstaw. W końcowej fazie dzieła znika z pola widzenia czytelnika i podobnie jak w przypadku bohaterów romantycznych nie wiemy, jak potoczyły się jego dalsze losy. Drugim wątkiem dzieła jest ukazanie Ignacego Rzeckiego, subiekta, wielkiego romantyka, który całe swoje życie poświęcił pracy. Od dziecka wierzył w Napoleona i jego ród, wierzył, że porządek świata w Europie może zmienić tylko Napoleon. Podobnie jak ojciec Rzeckiego tak i on do końca swoich dni nie tracił co do tego nadziei. Trzecim wątkiem dzieła jest krytyczny wizerunek arystokracji polskiej końca XIX wieku. Widzimy tu Dalskich, Łęckich, Krzeszowskich, Starskiego i innych, którzy żyją właściwie tylko po to, aby wydawać swoje fortuny. Nie zajmują się w ogóle pracą i nic ich nie interesuje, są klasą pasożytów przypisującą sobie wielkie zasługi. Czwartym wątkiem jest ukazanie obrazu Warszawy i problemów, z jakimi się boryka polskie społeczeństwo, a mianowicie nędzą i biedą warstw najniższych. Piątym wątkiem może być poruszanie w powieści sprawa życia i oceny zachowania mniejszość żydowskiej zajmującej się handlem. Z ust Żyda Szumana dowiadujemy się o cechach genialnych i złych tego narodu, podobnie ustami innych postaci Prus wypowiada zdania cierpkie i pochwały Żydów. Widać, iż problem ten był ważny w epoce pisarza. Tytuł powieści poza rzeczywistym procesem o lalkę można odnieść także do charakteru głównych bohaterek Eweliny Janockiej i Izabeli Łęckiej, które zachowują się w istocie jak lalki. Są piękne i puste w środku, służą społecznie jako maskotki, nie posiadają uczuć wyższego rzędu i cały czas spędzają na kokietowaniu, żyją w sztucznym świecie arystokratycznych przyzwyczajeń, w próżni. Są też całkowicie nieużyteczne społecznie. CHARAKTERYSTYKA POSTACI Stanisław Wokulski – szlachcic, uparty, zdolny samouk, który chce poznawać tajniki wiedzy, u Hopfera wyśmiewany z tego powodu, konstruktor i przyrodnik. Po wstąpieniu na uczelnię wyższą patriota biorący udział w powstaniu styczniowym. Zesłany na Syberię do Irkucka zapalony uczeń wielu zesłanych z nim profesorów. Zdolny i mający zmysł handlowy kupiec. Potroił majątek sklepu Minclów. Nieszczęśliwy małżonek Minclowej. Pracowity i oddany, wierny mąż. Po jej śmierci obecny w teatrze zauważył Łęcką i odtąd jest wielkim idealistą. Zapragnął zbliżyć się do niej poprzez majątek. Odważny i sumienny na wojnie w Bułgarii. Pracowity i oddany po powrocie do kraju, rozbudowuje sklep i stwarza spółkę do handlu z cesarstwem. Oddany i wierny Izabeli i Łęckiemu. Honorowy, ambitny, a jednocześnie zapatrzony, naiwny, rozmarzony i bezkrytyczny wobec Łęckiej, która nawet po przyjęciu jego oświadczyn nie chce zrezygnować z dotychczasowego trybu życia i kokietowania innych. Zapalony naukowiec i filantrop w jednej osobie, pomaga Mariannie, Wysockim, Węgiełkowi. Ludzko traktuje swoich subiektów i biednych. Szanuje ludzi, chociaż o niektórych ma złe mniemanie. Odpuszcza dług inkasentowi Obermanowi, wybacza oszustwo Maruszewiczowi, pomaga finansowo Ochockiemu, przepisując mu majątek 140 tys. rubli. Podczas podróży do Krakowa odkrywa prawdziwą naturę Izabeli, ale dla zachowania przyzwoitości nie awanturuje się, po prostu wysiada z pociągu. Cierpi jak romantyk, szczególnie w ostatnim okresie kochania Izabeli jego poziom samooceny zbliża się do zera, chce nawet popełnić samobójstwo. W Paryżu poznał Geista, zwariowanego chemika, który i jego zaraża ideałami stworzenia materiału lżejszego od powietrza. Genialny ekonomista i handlowiec, potrafi tak pokierować spółką, aby dawała 15-20% zysku, podczas gdy normą jest 5-10% zysku. Przywiązany do jednej idei, stały w uczuciach, rozgoryczony z powodu złamanego serca. (Rozdziały I tom: IV, VIII, IX, XIII, XIV, XIX, XXI; tom II rozdziały: VI, VIII, XIII, XVII). Zobacz więcej: Wokulski. Ignacy Rzecki – mieszczanin, od dziecka pracowity. Ojciec uczył go sam i przelał na niego miłość do Napoleona, która towarzyszyła mu przez całe życie. W okresie praktyki i całej kariery subiekta pozytywista. Nie ma rodziny, nie ma ambicji rozwoju, nie zamierza robić wielkiej kariery, po prostu jest subiektem i ze swojej pracy jest zadowolony, wykonuje ją zresztą z całym oddaniem. Patriota i odważny człowiek, bierze udział w wiośnie ludów na Węgrzech. Tuła się potem po Europie i odsiaduje więzienie w Zamościu. Stały w uczuciach do przyjaciół i znajomych, do miejsca zamieszkania Warszawy. Przez całe życie podejrzewa, że za czynami Wokulskiego stoi jakaś wielka polityka, myli się, jedyna jego polityka to chęć zdobycia Łęckiej. Idealista o dobrym sercu. Pragnie uszczęśliwić Wokulskiego swatając go ze Stawską. Oddany pracownik, rzetelny, usłużny, punktualny, zawsze nienagannie ubrany choć niemodnie, taktowny i życzliwy ludziom. Przez całe życie wierzy w ród Napoleona, który mógłby przynieść porządek w Europie, a także wolność Polsce. Jego marzenia i plany nie spełniają się. (Rozdziały I, II, III, X). Zobacz więcej Rzecki. Julian Ochocki– arystokrata, wielki pozytywista, naukowiec i odkrywca. Interesuje go nauka, ale z braku pieniędzy nie może poświęcać się upragnionym badaniom, zresztą w kraju nie ma żadnego instytutu, w którym można to robić. Z tego powodu chce i opuści polską ziemię. Widzimy go na przyjęciach, w Zasławku, na salonach, mimo braku majątku uchodzi za dobrą partię, wiec wzbudza zainteresowanie dam. Ładny, przystojny, mądry, taktowny i kulturalny. Poszukuje kobiety, która mogłaby mu towarzyszyć w laboratorium, ale takiej nie znajduje. W pewnym okresie wzbudza zazdrość Wokulskiego, który widzi w nim kontrkandydata do ręki Izabeli. Podobnie jak Wokulski chce poświęcić się nauce, idealista zafascynowany naukami przyrodniczymi. Tomasz Łęcki – arystokrata, hrabia, którego dziadowie i on rozpuszczali majątek. Katastrofalnie zadłużony, żenująco naiwny, starszy pan, grywający w karty z motłochem. Mimo to żyje ponad stan. Zmienia się, poznawszy Wokulskiego, który przegrywa z nim w karty, aby wspomóc Łęckich finansowo. Samolubny, egoista, zadufany w sobie lekkoduch doprowadzający córkę do bankructwa, a przez to do nieszczęścia. Sprzedaje srebrne zastawy będące jej posagiem, tonie w długach, aż licytują jego kamienicę. Naiwny w oczekiwaniach wobec tej transakcji i wobec innych prowadzonych przez Wokulskiego w jego imieniu. Wyniosły próżniak i salonowy bywalec. (Rozdziały t. I: I, V) Izabela Łęcka – arystokratka, hrabianka, która została wychowana w przeświadczeniu o ogromnej wadze jej klasy społecznej. Oderwana od rzeczywistości, naiwna, żyjąca w świecie fantazji, w którym jest co najmniej księżniczką. Próżna kokietka prowadząca salonowe i nocne życie, tylko w adoracji i powodzeniu u mężczyzn odnajdująca przyjemność. Łasa na komplementy i zapatrzona w zachodni styl życia, daje wiarę w genialność Rossiego i Molinariego, którzy traktują ją jak zwykła kobietę, kochankę. W stosunku do Starskiego uległa i zakochana w nim fizycznie. Wokulskiego traktuje z góry, dopóki nie przekonuje się, co jest złudą, że można z nim grać na dwa fronty. Wciąż powtarza o mężczyznach, podkreślając swoje mniemanie o sobie zdania typu: „Niech się cieszy, że może pocałować moją dłoń” lub „Niech mu wystarcza, że może na mnie patrzeć”. W odniesieniu do stałości i przyszłości życia z Wokulskim powiada: „Niech nie myśli, że ślub każe mi zrezygnować z moich uciech”. Obłudna, hipokrytka, głupia i krótkowzroczna, nie szanuje uczuć innych osób, dla których jest boginią, wciąż szuka tego najlepszego dla niej amanta. Pazerna wręcz na względy mężczyzn wyrobiła sobie o nich swoje zdanie i są oni dla niej tylko rozrywką. (Rozdziały t. I: V, XIV, XV, XIX; X, XI, XIII) Baronostwo Krzeszowscy – arystokraci, próżniacy. Baronowa to histeryczka nie mogąca pogodzić się ze śmiercią ukochanej córeczki. Jest ograniczona umysłowo, naiwna i nieszczęśliwie zakochana w mężu wciąż zdradzającym ją i hulającym po świecie. Zawistna, nieczuła, potrafi oskarżyć każdego, jak Stawską, o cokolwiek, aby dopiąć celu. Rozsyła anonimy, ma zaufanie do kreatury typu Maruszewicz, jest pośmiewiskiem dla ludzi. Podobnie jej mąż głupszy od swego służącego Leona, który ma sobie więcej majestatu i powagi. Żyje ponad stan, zaciągając wszędzie długi, pazerny na pieniądze, ignoruje uczucia swojej żony. Wyprowadza się od niej, to znów wprowadza zależnie od stanu portfela. Honorowy, daje satysfakcję Wokulskiemu, przegrywa i potrafi przeprosić, tak samo za Maruszewicza, przez którego został oszukany. Nie pracuje, potrafi tylko pożyczać i wydawać pieniądze. Michał Szuman – mieszczanin żydowski, uzdolniony lekarz, badacz ludzkich włosów. Dobry przyjaciel, trzeźwo patrzy na świat. W młodości zakochany w córce arystokratów, chciał się przechrzcić, a nawet popełnić samobójstwo. Odratowano go i odtąd jest starym kawalerem, wahającym się pomiędzy byciem Żydem a katolikiem. Oddany Wokulskiemu i Rzeckiemu, leczy ich za darmo, bowiem jest bogaty. Ma poglądy na temat swoich współbraci Żydów, jest oddany gromadzie, a gardzi jednostką. Uważa, iż dalej by doszli, gdyby trzymali się razem i byli bardziej solidarni. Widzi wielką przyszłość swojego narodu, który mógłby odegrać wielką rolę dla narodu polskiego, mianowicie być inteligencją. Z drugiej strony życzyłby sobie, aby Żydzi dostali jakąś nauczkę, ponieważ liczą się dla nich tylko zyski. Henryk Szlangbaum – mieszczanin żydowski, syn wielkiego i bogatego kupca, który przejął sklep i spółkę po Wokulskim. Z początku miły i uprzejmy, później nieco opryskliwy dla wszystkich pracowników sklepu. Podczas zesłania zmieniał nazwisko na Szlangowski i zamierzał się przechrzcić. Zmienił jednak zdanie po powrocie i podczas choroby ojca, który mógłby go wydziedziczyć. Za wszelką cenę dąży do wzbogacenia się. Minclowie – to mieszczanie niemieckiego pochodzenia podobnie jak Hopfer, których poznajemy od czasów praktyki Ignacego w ich sklepie i pierwszej pracy Wokulskiego. Zintegrowani z polskim społeczeństwem, popierali powstania narodowe polskie i węgierskie. Oddają się pracy i są pożyteczni. Helena Stawska, Misiewiczowa, Wirski, Maruszewicz, Meliton, Węgrowicz, Deklewski, Szprot- to polskie mieszczaństwo. Węgiełek, Wysocki, Marianna – to ludzie z nizin społecznych. Patkiewicz i Maleski – to studenci, mieszkają w kamienicy Łęckich, drwią z wszelkich konwenansów i autorytetów. Streszczenie 1. 1. 1. 1. 2. 2. 2. 2. WokulskiIgnacy Rzecki
Podsumowanie. idealista. - to człowiek kierujący się w postępowaniu wzniosłymi (czynami) zasadami, zdolny do poświęceń dla ich realizacji; taki ktoś wyobraża sobie świat lepszym niż on w istocie jest- idealista to marzyciel, fanatyk idei, która przesłania mu realne spojrzenie na świat. IgnacyRzecki - idealista polityczny.
Nikt chyba nie potrafi tego do końca określić, ale lalki Barbie mają w sobie to coś, co sprawia, że wiele dziewczynek uwielbia się nimi bawić. Pomimo przeróżnych zarzutów pod adresem tej lalki (jest nierzeczywista – podobnie jak bajki) – już od wielu lat popularność Barbie rośnie. Od zeszłego roku możemy spotkać Barbie w różnych “rozmiarach”: wysokie, niskie, trochę grubsze. Firma Mattel stale poszerza swoją ofertę – dostosowując również dodatki (ubrania, buty, biżuterię) pod określone typy lalek Barbie. Oto lalki, które pojawiły się w tym roku: Te lalki i inne znajdziesz pod tym linkiem oraz w naszych sklepach stacjonarnych Kids World.
Nauczycielka Stanisława Bozowska umiera w niej na tyfus wywołany niedożywieniem i osłabieniem. Skrajne wycieczenie spowodowane było całkowitym poświęceniem pracy społecznej. W opozycji do niej stał dawny kolega, doktor Obarecki. Dawniej starający się poprawić coś w społeczeństwie, nie wytrzymał presji, stając się oportunistą.
zapytał(a) o 11:21 Ej w co można bawic się lalkami? Chciała bym żebyście mi powiedzieli w co można się lalkami bawic... Jakie mogą miec w tej zabawie imiona co może się tam dziac? Takie żeczy pliss Odpowiedzi Aaliyah. odpowiedział(a) o 11:27 Ludzie jakie z was bezmózgowce -,- Lalkami może bawić się każdy! Wy też bawiliście się nimi!Ja mam 16 lat a wcale nie wstydzę się tego, że bawie się jeszcze zabawkami!To jest mała część dzieciństwa,którą można zachować,nie zależnie od wieku. Więc nie pytajcie się głupio: "Bawisz się lalkami?" ! w dom w lalki barbie mogą się nazywać Dominika Patrycja Karol Paweł Michał Sylwiadziać się może wszystko np. że jadą na wakacje spakować ciuchy i wgl albo kłótnie ciągłe że rodzice się kłócą że mama jest w ciąży że trafia do szpitala i wgl. albo wypadek samochodowy podczas powrotu z np. wakacji Aaliyah. odpowiedział(a) o 11:24 Takie coś może samo przyjść jak weźmiesz lalki do ręki. Zaczniesz bawić się nimi,ubierać,czesać, "rozmawiać nimi" . Dużo jest tego,tylko musisz troszkę pomyśleć:)Pozdrawiam. suchaj możesz np :wychodzić z nia na spacery przewijać itp możesz jej do jedzenia zrobić kasze to łatwe do kubka troche wody i wsybujesz do tego jeszcze maki żeby zrobiła sie gęsta papka i naniby karmisz ją a jak chcesz naniby mieć owocową kaszke to : NALEWASZ DO KUBKA WODY I POTEM DODAJESZ DO TEGO KAWAŁEK BIBUŁY KOLOROWEJ JAK ZAFARBUJE WODA TO WYJMUJESZ BIBUŁE I WTETY DODAJESZ MĄKI ŻEBY BYŁA PAPKA GĄSTA I MASZ OWOCOWA KASKEmożesz sie pobawić że lalka jest chora weźmiesz pustą butelke od syrobu i wlejesz tam wody a potem bibuły żeby zafarbowała woda i mas z SYROPmożesz też że twoja jest w szpitalu wszystko wajnie poukładasz i np zrobisz kroplówke bołamam kretke ten czym się maluje i ten dziubek przyczeb na teśme i przyklej do reki lalki i masz kroplówkemam więcej pomysłówmam nadzieje że pomogłam blocked odpowiedział(a) o 13:23 Ja sama nie wiem :( Ja mam lalkę roszpunke ze świecącymi włosami z filmu zaplątani!I ni mam konia i lalki Julka-Flynna: ( Mam inne lalki ale nie wiem jak włączyć roszpunke do tej ich histori?Tylko błagam bez zadnych onabawi się jeszcze lalkami? Każdy ma prawo szczególnie gdy ma się 9 lat nie! blocked odpowiedział(a) o 16:28 Wez do ręki Kena 1 początek zrób sobie domek klocków meble,z tektury początek Ken i lalka chodzą ze sobą na kolacje on się jej oświadcza weź 2 Kena i że lalkę porwał no i potem jej chłopak ją ratuje i tak dalej:DJa jak byłam mała to lalkę z okna zrzucałam:D blocked odpowiedział(a) o 17:36 Ojj, jest dużo pomysłów ! :) Ja zawsze bawiłam się w dziecko . Nadal sie bawie chociaz mam 12 lat ;d Na rozłożonym łózku będzie spała lalka/misiek to będzie jej łózeczko. w zabawie na noc kładź się z nią. Jako fotel weź wózek. Ubranka dla jej, obok jej połóż miśki rózne dużo jest pomysłów. a w zabawie chodzi o to :Jesteś sama z dzieckiem twoim, np. nadaj jej imie Ola i udawaj żee to twoje dziecko, z czasem poudawaj też że przychodzą twoje kolezanki i pochwalają twoje dziecko :D Powiedzmy że ono ma 2 miesiące. noś ją, przewijaj, kocykiem przykryj ;PZabawa w szpital. Podobny do zabawy z góry. Misiek / Lalka miało np. wysoką gorączke, a miało też jakies 4 miesiące powiedzmy, poudwaj że śpisz nocą przy tej lalce, z czasem udawaj lekarke i mów jak sie czuje te dziecko xDD później weż jakąś torbe i schowaj ciuchy lalki i na niby idziesz do swojego domu jak wyzdrowieje oczywiscie.. dalej samo ci cos przyjdzie do głowy Opiekunka . Weź swoją lalke np. z wiekiem 4 lat. Rano przychodzi do cb klientka z dzieckiem to zaopiekowania się. Baw sie z ją, karm, usypiaj itd. w zabawie gdy kończy się dzień odbierz pieniądze od klientki :DWakacje za granicą. Twoja lalka bedzie jako młodsza siostra powiedzmy że ma 9 lat ;p załóz spodenki i koszulke i ją tak samo i udawaj ze jesteś na plaży.. opalaj sie na łóżku :D potem, gdy masz zamiar wrócić do Polski udawaj że spóźniłaś się na samolot.. zostajesz tam kilka lat. poznajesz chłopaka żenisz sie z nim i masz 29 lat a twoja siostra ( 29 - 9 = 20 ) ma 20.. zostaje dorosłą kobietą. ona wraca do domu do Polski a ty jesteś w ciązy :D potem bd miala dzieci męza i tak sie skończy zabawa. chyba że coś jeszcze dołożysz to bedzie fajnie :))Mam nadzieje, że moje zabawy ci sie spodobały ;) ja z koleżnką często się bawie w szpital albo restauracje podajesz jedzenie i tp. Albo hotel 5 w ostateczności w zwykłą rodzine która jest prześladowana .Bardzo mi się podobała zabawa w fryzjera czyli przychodzą klienci jest taka lada gdzie się umuwiają na następną wizyte i tam stoi jedna lalka i ich obsłóguje a inne 2 lalki stoja i jedna myje głowe a druga robi uczesania akbo na niby tnie :P Dużo tego jest tylko trzeba pomyśleć lalkami morzna sie bawic fryziera w dom Można zrobić tak: masz dwie lalki i jedna jechała motorem i sie zderzyła z takim chłopakiem i oni razem wylądują w szpitalu. Potem sie w sobie zakochają,ale okaże sie że ten chłopak ma już dziewczyne tą drugą lalkę potem to juz sama wymyślisz :p Jak byłam mala to lubiłam się bawić że jedna lalka jest bogata i wgl. a druga ją obsługuje xDD blocked odpowiedział(a) o 13:41 W dzidziusie . Weś sobie misieczki , butelki dla dzieci albo dla lalek , miske , koc , karton to będzie łóżeczko , ja jak byłam mała to lalki prawdziwymi kosmetykami smarowałam oliwkę dla dzieci miałam , weś mąkę do miski dolej wody i wrzuć bibułę będzie to kasza . dawaj lalce wodę i udawaj że siusia , albo jeść tę kaszę z mąki weś pampersa włóż lali pampers pomaluj farbą plakatową i to kupa będzie myślę że pomogłam odpisz w swoim pytaniu : Ej w co można bawic się lalkami? Ja np,: Lubię się bawić, że jedna lalka jest policjantką. Ma ona swoją rodzinę. Jest główną szefową wydziału kryminalnego, cały dzień ona jest w pracy. Zaniedbuję rodzinę, a jak przychodzi do domu to wypełnia tylko nie raz jak oglądam różne seriale np,: Ukrytą prawdę albo coś takiego to też z tego biorę pomysły Jeden przykład podałam jak się bawić lalką barbie. teraz prawdziwą Przygotuj sobie swój cały pokój jako twoję mieszkanie. Zrób miejsce tam gdzie ma yć kuchnia , łazienka, twój pokój, jakiś salonik. Póżniej wszystko przygotuj. Przestaw różne rzeczy , żeby wyglądało na to pomieszczenie. To by była twoja córeczka lub nadzieję, że chociaż trochę pomogłam ;)) Mam kilka pomysłów jak można się fajnie bawić bo sama się tak Możesz zrobić tak, ze barbie i ken poznają się i wgl noc maja dziecko i ono dorasta i idzie na studia no i tam ono poznaje chłopaka/dziewczynę no i tworzysz takie jakby Coś ala Hannah Montana. Bierzesz dwie lalki barbie, albo my scene no i ta jakby Hannah Montana się bawi wszędzie i chłopaki za nią szaleją ciągle wszędzie ma koncerty i takie tam a jej normalne życie jest takie zwykle szare i Możesz zrobić takie "Barbie paranormal activiti". Tego nie trzeba tłumaczyć, tylko najfajniej jest jak jest paczka przyjaciół i wtedy jeden nakręca drugiego i wgl, jak kiedyś się tak bawiłam to później w nocy bałam się ze te lalki mi coś zrobią jak "laleczki chucky"4. Bawisz się w jakiś biznes: masz restauracje, hotel, sklep czy coś w tym stylu5. Są 2 siostry i to są (najlepiej) bliźniaczki. Wyglądają tak samo, ale są tak na prawdę zupełnie inne. Jedna to tak imprezowiczka i wgl chce chodzić na jekieś imprezki i inne balety, a ta starsza jest takim okropnym Coś w stylu my little pony: jest 6 dziewczyn, wszystkie są przyjaciółkami, a jednak każda jest inna7. Olimpiada sportowa8. Jakieś księżniczki czy coś takiego panna3 odpowiedział(a) o 12:22 imiona mogą byc takie ; LenaZuzannaJuliaMajaZofiaHannaAleksandraAmeliaNataliaWiktoriaAlicjaOliwiaNikolaEmiliaMariaAnnaNadiaAntoninaGabrielaMartyna a bawic to proste tylko napisz jakimi lalkami bobasami czy barbi Ludzie dajcie jej spokój wy nie róbcie z siebie takich ,,dorosłych'' bonszczerze to nic fajnego mam 16 lat i jakoś oglądam bajki bawie się z siostrą, a do tego siostra twierdzi że bawie się najlepiej na świecie! I co z tego jestem jaka jestem każdy z nas bawi się bawił bądz dopiero będzie bawił się lalkami(oczywiście chodzi o dziewczynki)chyba że woli coś oceniajcie bo sami możecie być oceniani, zabawa to naturalna kolej rzeczy, ostrzegam nie dorastajcie bo młodości nie odzyskacie:( imprezy, szminki, i wogle to wszystko to masakra wolałam być 5 latką z kucykami i dziecięcymi teraz co do pytania jak ja byłam mała bawiłam się że lalki się na wyspie i muszą przetrwać tam wkońcu znajdują pokarm jeśli lubisz akcje to mogą być jacyś ludożercy,-Możesz bawić się w syrenki, wrórzki bawić się w średniowiecze,-Albo że jest jakaś dziewczyna która np. zachodzi w ciążeA jeśli chodzi o imiona to musisz sobie coś wymyślić:)Za błędy sory pisałam na szybko... Taqonka odpowiedział(a) o 17:55 Moje pomysły na zabawę są trochę straszne no ale... Na początku 15letnia luna wprowadza się do domu ze swoją matką. Obok zamieszkuje samodzielna 18letnia siostra i jednocześnie córka tej matki o imieniu Alis XD. Następnego dnia idą do szkoły i się zapoznają. Tego samego dnia wieczorem do Luny przychodzi na noc Justyna a matka postanawia przenocować u starszej córki. Rano gdy Alis wychodzi z pokoju widzi zakrwawioną matkę. Dzwoni do takiego Jacoba którego poznała dzień wcześniej i razem dochodzą że ten dom jest nawiedzony. Gdy przychodzi do nich luna i dowiaduje się o wszystkim chce się zabić ale powstrzymuje ją Alis. Gdy wszystko trochę się unormuje w wiadomościach mówią że z bazy wojskowej uciekł pacjent zakarzony wirusem Z (czyli zombi) i tak się zaczyna apokalipsa. Alis i Luna chowają się do piwnicy razem z Jacobem, który przyszedł akurat do Alis kiedy oglądała wiadomości. Postanawiają przetrwać tą pierwsze tygodnie siedzą tam ale potem zmuszeni są wyjść i zdobyć zapasy broń i wodę. Po męczoncych walkach z szwędaczami wracają do domu gdzie przy drzwiach znajdują zmarła ale jednak ożywioną matkę XD, która jest zombiakiem. Alis niechętnie ale wyciąga broń i strzela do niej... Niestety nie trafia a chałasem, który zrobiła przyciąga całą chorde i muszą uciekać. Niestety jej siostra nie jest tak szybka jak ona i jackob i zostaje ugryziona w rękę przez zmienioną w zombi swoją przyjaciółkę justyne. Gdy docierają do starej fabryki luba musi pozbyć się ręki aly infekcja nie dotarła do mózgu (do tego polecam lalkę monster hight ewentualnie jak nie macie możecie pominąć ten fragmęt i tam gdzie jest że atakuje ją jaj przyjaciółka to możesz zrobić że luba ją zabiła i ledwo uszła z życiem)... A dalej wymyśl sama... Pozdrawiam i sorki za błędy bo autokorekta mam włączoną :3 Że są na jakieś górce , tam są duchy , rozmawiać nimi , że wybierają się do jakiegoś klubu i tam poznają chłopaka . . . hmm... trzeba trochę wyobraźni. Np: Jakaś lalka na niby nazywa się Dominika. I ona ma pieska, jedzie z nim na wakacje i podczas tego auto się psuje i są na kempingu i mają ognisko itp. Albo na przykład też że Dominika jest nianią... :) Ja lubiałam się bawić że Dominika chodziła do szkoły , byla nastolatką itp. Robiłam jej książki z papieru a z pudełek różne rzeczy. Później się dowiedziała że ma siostrę księżniczkę czyli że ona też nią jest i uczy się być księżniczką xD <3 Albo że jest piosenkarką itp. :) Możesz jej też zbudować domek i może mieć pieska i najlepszą przyjaciółkę która jest BARDZO miła. Itp. Albo możesz się pobawić w swoje ulubione seriale lub bajki ale to mniej wyobraźni. Możesz pobawić się w top model. Że np. Najpierw ubierasz lalki (np. Same dziewczyny). Jurorami kot być keni, potem lalki wychodzą po kolei a keni je sprawdzony pomysł,można też to nagrywać a potem włączyć nagranie i że niby oglądają to inne lalki 😉 iza23 odpowiedział(a) o 20:44 mogą być imiona kaja maja lena dawid marcin . a bawić można się tak jak się pomyśli tylko weż lalkido ręki i pomyśl mam nadzieje,że chociarz trochę pomogłam pysia981 odpowiedział(a) o 14:02 ja najczęściej daje lalką angielskie imiona np . Brookley ( lili, savannah ( , a bawie sie nimi ze np. jedna poznaje chlopaka a ta 2 chce jej go odbic, itp. Uważasz, że ktoś się myli? lub
I - Bolesław Prus: streszczenie, bohaterowie, problematyka, PODCAST. Lalka to powieść społeczno-obyczajowa autorstwa Bolesława Prusa, która jest zarazem jedną z najczęściej pojawiających
Żadanica - białoruska laleczka życzeniowa O istnieniu Żadanicy dowiedziałam się niedawno, chociaż zwyczaj tworzenia szmacianych lalek jest bardzo stary. My mamy swoją Marzannę - kukłę utożsamiającą zimę i śmierć, dlatego sama biedna musi ginąć z nadejściem wiosny. Na Białorusi i Ukrainie z kolei jest wiele lalek spełniających konkretne zadanie. Są ziarnuszki chroniące dom, karmicielki w wielkim biustem, dziesięciorączki mające pomagać w gospodarstwie, nierozłączki, lichomanki odpędzające zimowe choroby i wiele innych. Jedno jest pewne - każda z nich ma w sobie magiczną moc. Zadaniem Żadanicy jest pomoc w spełnianiu życzeń. I z takim nastawieniem trzeba ją robić. Stwarzać, dawać jej życie - byłoby trafniejszym określeniem, bo personalizujemy ją całkowicie. To lalka motana, nie można jej kłuć nożyczkami i igłą, jedynie wiązać sznurkiem. Z kawałków szmatek powstaje powoli zarys małego człowieka, bez oczu, uszu, by nic go nie rozpraszało i skoncentrowało na naszym życzeniu. Lalkę powinno się traktować godnie, w końcu to powierniczka marzenia. Jak będzie leżała w kącie, bez uwagi, zapomniana, to z pewnością pretensje można mieć do siebie, bo "jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie". (fot. I. Dąbrowska) Marzenie trzeba zamknąć w np. w guziku, koraliku, dodatkowej wstążce. Istnieje przekonanie, że to sama lalka wie, co ma mieć na sobie, trzeba jej słuchać. Faktycznie, swojej zmieniałam ubranie kilka razy, zanim uzyskała ostateczny wygląd, jakby sama wiedziała, co jej najbardziej pasuje. Marzenie jest ukryte w ozdobnym guziku, który wplotłam do warkocza. Zwyczaj mówi, że po wykonaniu swojego zadania Żadanicę należy spalić. Można też nadać jej nowe życzenie zmieniając przy tym całkowicie jej wygląd. Wierzę, że zaklęta moc życzenia w mojej lalce będzie działać.
. 210 43 248 200 333 320 405 276

co ma w sobie lalka odpowiedzi